بیشتر مردم احساس ترس، ملالت، تنهایی و ناامیدی را نمی پذیرند. به عبارت دیگر مردم از وجود چنین احساساتی ناهشیار یا ناآگاهند. این ناهشیاری دلیل ساده ای دارد: الگوهای اجتماعی ما چنان است که در آن یک انسان موفق، نباید ترسو، ملول، یا منزوی باشد. به نظر چنین انسانی این دنیا باید بهترین دنیاها باشد و برای اینکه بهترین فرصت پیشرفت متعلق به او باشد باید ترس و شک و افسردگی و ملالت و ناامیدی را سرکوب کند.
بسیاری از مردم هشیارانه احساس امیدواری می کنند و ناهشیارانه احساس ناامیدی.
اریک فروم
انقلاب امید