آنان خود را در پیش‌ات کوچک می بینند و برمی آشوبند تا احساسشان سراسر تندخویی و انتقام شود.
آیا نمی بینی که، چون به آنان بنگری، گنگ می شوند و توانشان همچون آتش فروخفته ترکشان می گوید؟
آری دوست من. تو نکوهشی در وجدان هم تبارانت هستی. چرا که آنان شایسته تو نیستند، پس تو را ناخوشایند می دارند و آرزو دارند که بتوانند خونت را بیاشامند.
هم تبارانت به سان مگسان زهرآگین‌اند. چرا که بزرگی‌ات همواره برای آنان دل آزار است و مایه رنج.
دوست من! به خلوت خویش بگریز، به آن بلندی ها، همانجایی که بادهای آرام می وزند. چرا که بهر این آفریده نشده ای که دام گستر مگسان باشی.
چنین گفت زرتشت
فریدریش نیچه